Heibloem – (door Vera Feltges, oktober 2010)
Heroprichting
‘Het Scherm Open’ werd direct na de oorlog opgericht vanuit de KPJ. Die eerste 10-15 jaren floreerde de vereniging enorm. Dit viel plotsklaps stil door de komst van de eerste televisies. Een aantal jaren later werd het toneel tijdens de Heibloemse avond weer nieuw leven ingeblazen. “Mijn vader was destijds samen met Pierre Hendriks de initiatiefnemer van de doorstart van de toneelvereniging. Omdat ze om acteurs verlegen zaten, werd gewoon de familie ingeschakeld. We speelden het stuk ‘Knalgas’. Mijn vader gaf me als ‘hoofd van de school’ een draai om de oren. Ik heb er net geen trauma aan over gehouden,” lacht hij. “Het heeft me er zelfs niet van weerhouden om door te gaan met spelen. Vanaf dat eerste stuk speelden we ieder jaar een opvoering. In die herbeginjaren was het echt een familiefeestje voor de families Verdonschot en Hendriks. Ja, mijn vader heeft een groot stempel op de vereniging gedrukt.”
PROGRESSIE
Al vrij snel boekte ‘Het Scherm Open’ succes, ondanks hun grootste concurrent: de tv. “Toneel werd een nieuw fenomeen. Mensen kregen hernieuwde interesse in een avondje uit. Onze vereniging had ook een redelijke voorsprong ten opzichte van buurdorpen. We trokken redelijk snel rond in de regio. Noodgedwongen ook. Heibloem is niet groot en we moesten er natuurlijk wel enig rendement uit zien te halen. Het was wel allemaal behelpen in die tijd. De decors waren superamateuristisch en met zaklamplichten werden de speciale effecten uitgevoerd. Een beetje knullig allemaal.” Toch groeide de vereniging gestaag en was er duidelijk sprake van progressie binnen de groep. Alles werd naarmate de jaren verstreken beter georganiseerd en de continuïteit gewaarborgd. Momenteel is ‘Het Scherm Open’ een bloeiende vereniging met enthousiaste leden. Ze komen dan ook uit de hele regio, tot aan Kerkrade toe.
VAK APART
Toneelspelen is toch wel een vak apart, geeft Ger toe. “Je moet ervan houden om in de schijnwerpers te staan, ja. Toch iets van toneel in je hebben denk ik. Een beetje podiumgeil zijn. Wie dat niet heeft, houdt er na verloop van tijd mee op,” vertelt Ger. “Toneelspelen is voor mij pure hobby. Ik heb inmiddels een heel scala aan rollen gespeeld. Zelfs een keer een vrouwenrol. Hoe klein of groot een rol ook is, het gaat om de creativiteit die je erin legt. En alle rollen zijn gewoon belangrijk. Ondanks dat we in het begin uitsluitend in het Nederlands speelden, zijn we overgegaan op dialect. Dit sloeg enorm aan in combinatie met een klucht. Het is luchtig en ontspannen. Onderbroekenlol en dubbelzinnige teksten. Mensen willen tenslotte kunnen lachen tijdens een gezellig avondje uit.”
APPLAUS
Sinds een aantal jaren heeft Ger de planken verruilt voor het regisseurschap. “Dat bevalt me erg goed. Als regisseur is het belangrijk om eenheid in een groep te brengen. Het moet klikken tussen de spelers. Het is belangrijk dat de emoties tot uitdrukking worden gebracht. En als je dan applaus krijgt aan het einde van een opvoering, dát is de brandstof. Een groots compliment. Het is die kik waar je het allemaal voor doet. Het uitstralen van plezier in je hobby vertaalt zich op de bühne, zo simpel is het. Ik wil dan ook zo lang mogelijk door blijven gaan. Toneel doe je nooit alleen, maar met de hele groep samen. Zowel de acteurs als de mensen achter de coulissen. Die zijn net zo belangrijk voor het welslagen van een opvoering. Onze vereniging is één van de weinigen met een eigen technisch team. Zij zijn net zo betrokken als de acteurs,” aldus Ger.
IN DE SCHIJNWERPERS
Inmiddels zit de vereniging weer volop in de repetities. Eind oktober, begin november komen ze met een nieuw stuk op de planken. Hoewel Ger nu bewust naast het podium staat, wordt hij samen met zijn zus Mia Hendriks op zaterdag 4 oktober nog een keer volop in de schijnwerpers geplaatst. Iedereen is dan ook van harte welkom om de jubilarissen te feliciteren vanaf 19.30 uur in gemeenschapshuis De Klokkenstoel te Heibloem. Het geheel zal worden opgeluisterd door allerlei gasten, dus sfeer wordt bij voorbaat al gegarandeerd. Ger lacht: “Ja dat wordt wel spannend. Ik heb geen flauw idee wat er gaat gebeuren. Dit keer heb ik eens een keer niet de touwtjes in handen!”